Interview en Recensie op BOKT 12 september 2017
Door Amanda

M.K. de Manvan… bekend van zijn columns in de Bit, heeft opnieuw een boek geschreven. In 2006 verscheen Gek van Paarden, in 2010 Knettergek van Paarden en nu in 2017 is Stapelgek van Paarden verschenen. Amanda ontmoette MK op Horse Event en heeft natuurlijk met hem over zijn nieuwe boek gesproken, maar ook over zijn nieuwe plannen als cabaretier, over Bokt en over zijn leven als niet-paardenman met een paardenvrouw.

MK arriveert zo’n 1,5 uur te vroeg in de Boktlounge voor onze afspraak. Of het niet nu al kan. Na een kort gesprek met Bart(vB) nemen we met een broodje kaas plaats aan een van de picknicktafels bij het outdoorterrein. Dat korte gesprek heb ik stiekem afgeluisterd en toen bleek mijn eerste vraag (Ben je bekend met Bokt.nl?) al ruim beantwoord te worden. Natuurlijk kent hij Bokt.nl. Niet van de paarden overigens, maar er zijn leuke taaltopics op Bokt waar hij regelmatig meeleest en de leukste dingen voorbij ziet komen. Zijn vrouw besteedt haar tijd overigens heel anders op Bokt. Moet er een nieuw zadel komen of is er iets met het voer? Dan is Bokt de eerste plaats om te gaan zoeken naar informatie en ervaringen. Wat overigens ook uit zijn boek blijkt, want ook daarin wordt Bokt genoemd.

MK begon al vroeg met schrijven. Op de basisschool produceerde hij rare verhaaltjes en later veranderde dit in het schrijven van liedjes. Maar MK wilde vroeger juist heel graag op voetbal. Hij zag in het weekend zijn vriendjes naar het voetbalveld trekken, terwijl hij van zijn ouders op pianoles moest. “Jarenlang vroeg ik maar 1 cadeau voor mijn verjaardag: van pianoles af! Dat gebeurde niet en nu jaren later ben ik mijn ouders hier eigenlijk heel dankbaar voor.” Liedjes maken blijkt namelijk heel leuk te zijn en via de weg van klassiek en jazz, gebruikt hij zijn muzikale kennis en zijn liedjes nu voor zijn nieuwe cabaretshow, die begin volgend jaar in première gaat. Een show vol verhalen en liedjes over paardenmeisjes en perikelen op en naast het paard. “Zo geef ik een rondleiding door onze overvolle zadelkamer die natuurlijk uitpuilt van spullen waarvan ik me afvraag of ze wel nodig zijn,” zegt MK.

Zaterdag vond de eerste try out plaats bij de dames van Horse and Human. “Ik heb ze anderhalf uur lang beledigd en ze vonden het fantastisch. Het helpt om de boel weer even te relativeren”, vertelt hij lachend. En ook in zijn columns doet hij niet anders. Heel herkenbaar voor zowel de paardenmeisjes als de mannen van. “Het schrijven hiervan ging eigenlijk vanzelf. Ik verzin helemaal niets. Ik schrijf alleen maar mijn ervaring op en wat ik hiervan vind. Mijn vrouw zei toen tegen mij: Joh, waarom stuur je het niet op naar een tijdschrift? Dit heb ik gedaan en zo werden mijn stukjes als column in de Hoefslag en later in de Bit gepubliceerd. En van de columns kwam het eerste boek in 2006, waarvan uiteindelijk 25.000 exemplaren zijn verkocht.

Tot voor kort was MK onbekend als persoon. Er werd jarenlang veel gespeculeerd over zijn identiteit. “Veel mensen dachten dat ik Sjef Jansen was. Of in ieder geval de man van een top-amazone. Ik ben maar een gewone vent, met een vrouw die op subtopniveau wedstrijden heeft gereden. Overigens werd mijn vrouw wel gezien als een verschrikkelijk mens, maar eigenlijk is ze gewoon heel lief en een enorme steun voor mij. Ook voor haar ben ik juist anoniem gebleven, naast dat juist die onbekendheid het natuurlijk interessant maakt. Mijn naam is nog steeds niet bekend, maar wel mijn gezicht, ook in verband met de aankomende theatershow.”

Toen MK zijn vrouw ontmoette, wist hij nog niet dat ze een paardenvrouw was. “Ik leerde haar kennen in Hilversum. Ze is een stuk jonger dan ik en ik was dan ook verbaasd dat ze wilde trouwen toen we elkaar een tijdje kenden. De inkt op de trouwakte was nog niet droog toen ze zei: ik ben wel een paardenmeisje hoor. Ze had toen zelf nog geen paard, maar reed wel fanatiek op de manege. Ze praatte onophoudelijk over de paarden en om daar vanaf te zijn dacht ik, dan kopen we er gewoon zelf een. Helaas, toen begon de ellende pas. Het paard kwam op een pensionstal te staan en na het werk ging ze als eerste daarheen. Dan werd het laat en voor ik het wist, zaten we om 10 uur ’s avonds pas te eten. Dat moest anders kunnen!”
Ze kochten daarom een vervallen boerderijtje op het platteland (“want ja, wat moet je anders als je niet zoveel te besteden hebt?”) en verbouwden dit tot een prachtig huis. Het werd een droomplek en de paarden konden aan huis. En toen…. “Het werk is nooit klaar. Als iemand mij vroeger had verteld dat ik paard zou gaan rijden, stallen uit zou gaan mesten en alles voor de paarden over had, had ik hem hard uitgelachen. Maar inmiddels ben ik er in meegegroeid. Je doet het gewoon. Ik merk wel dat ik echt nog een onbenul ben en er niet mee ben opgegroeid. Bepaalde vaktermen zal ik me nooit meer eigen maken denk ik. Maar stallen mesten, water bijvullen en de paarden naar de wei brengen heb ik aardig onder de knie gekregen.”

Inmiddels staat het dressuurpaard op pensioen in Frankrijk en is er een haflinger gekocht. Wedstrijden gaven toch wel veel stress, bewust en onbewust. Nu is er tijd voor rust en ontspanning in het bos. Op rijtechnisch gebied dan. “Met rijden ging het wel relaxt, dus werd er wat anders gezocht. Zadels bijvoorbeeld. Boomzadel, boomlooszadel, schapenvacht en dat na veel informatie onder andere op Bokt te hebben gelezen. Inmiddels zijn we overgestapt op een Ghost, want daar waren de ervaringen zo positief over. We zullen zien…”

MK heeft zelf ook leren rijden en heeft enorm genoten van de bosritten die ze samen hebben gemaakt. Helaas is er momenteel geen paard op stal. Het laatste paard is met vervroegd pensioen in Frankrijk. Dit verhaal is samen met nog veel meer leuke verhalen en anekdotes te lezen in zijn nieuwe boek. Ook dit boek staat weer vol met diverse columns, maar ook met korte tweets en liedteksten. En er zit een gratis cd met paardenliedjes bij. Het is vlot geschreven en leest lekker weg. Veel verhalen zijn herkenbaar, voor zowel de paardenmeisjes als de partners van. “Veel van mijn vrienden die het boek hebben gelezen denken: dit zou mij nooit overkomen. Maar natuurlijk overkomt het je. Je moet je alleen wel realiseren dat het een andere manier van leven vraagt. Aan de paardenmeisjes van Bokt wil ik het volgende advies geven: wil je weten of je een geschikte Manvan aan de haak hebt geslagen? Kijk dan eens wat hij voor je over heeft. Is dat genoeg? Dan redt hij het wel. Maar anders zou het wel eens lastig kunnen worden.”
En op de vraag of hij nog een tip heeft voor mannen die het wagen met een paardenmeisje te gaan, zegt hij lachend: “Op huwelijkse voorwaarden trouwen!”

Het nieuwe boek van MK de Manvan, Stapelgek van Paarden, is onder andere te verkrijgen via Bol.com, Media Boekservice en http://www.haverproducties.nl.